Okazała, – najprawdopodobniej XIX wieczna, ceglana piwnica, na działce sąsiadującej z dworem podceniowym przy Krótkiej 6, a także relikty kilku budynków i całkiem sporo zabytków ruchomych, w tym XVIII a nawet XVII wiecznej ceramiki, która pozwala nam datować trwałe procesy urbanizacyjne w tym fragmencie miasta. Badania archeologiczne, przeprowadzane na zlecenie Urzędu Miasta przy na działkach przy Krótkiej 8 – 12, odkryły przed nami kolejne ciekawe i cenne fakty, związane z historią Pruszcza Gdańskiego.
– Z punktu widzenia historii naszego miasta najważniejszym wydaje się potwierdzenie przez badania archeologiczne faktu, że ten fragment Pruszcza Gdańskiego był trwale zabudowany już w XVII a intensywnie, na pewno w XVIII wieku – mówi Bartosz Gondek, kierownik Referatu Ekspozycji i Dziedzictwa UM w Pruszczu Gdańskim.
Podczas prac nad starymi źródłami ikonograficznymi badacze z Referatu Ekspozycji i Dziedzictwa Kulturowego, natrafili na mapę Friedricha Berndta z 1599 roku, przedstawiającą obszar od Gdańska po Tczew, w tym właśnie Pruszcz. To jedno z najstarszych źródeł ilustrowanych, dających jakikolwiek pogląd o ewentualnej zabudowie Pruszcza Gdańskiego. W północno – wschodnim narożniku skrzyżowania drogi z Roszkowa do Pruszcza z traktem tczewskim, wyraźnie zaznaczona jest całkiem okazała zabudowa. Jej istnienie potwierdziły jesienne badania archeologiczne.
Kierownik badań archeologicznych, Mateusz Janczyński, zwraca uwagę, że na podstawie badań dolną granicę chronologiczną początku wykorzystywania tego obszaru w celach osiedleńczych, można przyjąć z dużą ostrożnością nawet na koniec XV – XVI wiek. Wbrew wcześniejszym przypuszczeniom, nie odnaleziono tutaj śladów działalności człowieka z okresu wpływów rzymskich.
Najbardziej widowiskowym reliktem architektonicznym, odkrytym podczas badań, była murowana z cegły piwnica, pochodząca z XIX wieku, która zgodnie z decyzją konserwatora, ma zostać zachowana. Być może, wraz ze stojącym do dziś w jej sąsiedztwie murem, stanowiły one relikty zagospodarowania północnej części dawnej parceli domu Schlenterów/Wiedemannów, przy dziesiejszej Krótkiej 6.
Podczas badań odnaleziono również liczne zabytki kultury materialnej pochodzące z czasów od epoki nowożytnej aż po wiek XX. Wśród nich znalazły się różnorodne elementy ceramiki – fragmenty naczyń z ceramiki siwej (w sumie 45), ceramiki ceglastej (60 pozostałości), ceramiki kremowej, ceramiki białej, fajansu pomorskiego, fajansu delikatnego, fajansów oraz porcelany europejskiej oraz kamionki. Odnaleziono również fajki gliniane (w sumie 5 fragmentów główek oraz 18 fragmentów cybuchów) oraz kafle piecowe (łącznie 58 fragmentów), wyroby metalowe (15 zabytków – m. in. podkowa, metalowe guziki, mosiężny naparstek), numizmaty (dwa okazy – trojak z mennicy w Gdańsku oraz żeton miedziany), a także przedmioty szklane. Wśród tych ostatnich znalazły się fragmenty naczyń stołowych (dekoracyjnych szklanek), szkła okiennego, butelki po napojach, naczynia apteczne i kosmetyczne (fiolki, flakony po perfumach) oraz inne pozostałości (fragmenty kafli podłogowych lub ściennych, dachówek a nawet element figurki przedstawiającej głowę słonia).
