14 lutego 1922 roku to ważna data w historii Wolnego Miasta Gdańska. To właśnie wtedy, podczas rozpoczętych tego dnia rozmów Polsko – Gdańskich, zdecydowano, że choć w zasadzie jest to niepotrzebne, zarówno Polska, jak Wolne Miasto utrzymają kontrolę graniczną. Zniesiono za to granicę gospodarczą, wcielając WMG do polskiego obszaru celnego, uwolniono przejazd drogami, oraz zlikwidowano bariery w handlu solą, ustalając specjalne kontyngenty. Polacy unormowali też warunki bardzo ważnego dla Polski obrotu cukrem.
Mimo wagi tych spraw, do Pruszcza Gdańskiego docierały jedynie ich dalekie echa. Samorząd żył bowiem innymi, swoimi problemami. Jak dowiadujemy się z gazety Prauster Anzieger, dużo działo się na przykład na posiedzeniu Rady Gminy.
Ważnym wydarzeniem było wprowadzenie kupca Emila Willera w miejsce nauczyciela Kucka, który opuścił szkołę z powodu wyjazdu do Niemiec. Uregulowano też wynagrodzenie urzędników gminnych, oraz wybrano protestanckiego radcę na Urząd do Spraw Sierot na miejsce zmarłego Reinicke.
Bardzo dużo miejsca poświęcono bezrobotnym. Poszczególnymi punktami rady było:
– Uznanie Rady Bezrobotnych wybranej w dniu dzisiejszym za mogącą uczestniczyć z głosem decydującym we wszystkich posiedzeniach Komisji Opieki Społecznej dla Bezrobotnych.
– Ustanowienie dwóch członków Rady Bezrobotnych miało uczestniczyć w zebraniach koła łowieckiego.
– Zebranie Bezrobotnych zaproponowało, aby Rada Miejska podjęła uchwałę w sprawie jednorazowej dotacji w wysokości 400 Mk dla osób bezrobotnych.
Po uregulowaniu bieżących spraw, dotyczących bezrobotnych, zajęto się ewentualnym remontem budynku mieszczącego magistrat, oraz sprawami konserwacji i eksploatacji oświetlenia ulicznego. Tym żył Pruszcz Gdański zimą 1922 roku.